آدم از اوّل به نامت بوده راغب یا حسین            روضه‌ات دارد میان عرش طالب یا حسین

می‌برد معراج، ما را قاب قوسین ضریح            می‌شود پائین پایت سجده واجب یاحسین

عشق تو شغل شریف انبیای عالم است            در سرایت نوکری دارد مراتب یا حسین

خمس اسم پنج تن خون دل است و می‌خورم            توشه برمی‌دارم از این قوت غالب یاحسین

هم تو از من برده‌ای دل که فقط دور توأم            هم من از تو برده‌ام جیره مواجب یا حسین

بوده زینب هر دو تامان را دعاگو در نماز            بوده زهرا هر دو تامان را مراقب یا حسین

اشک روضه زیر تابوت دو چشمم را گرفت            وقت تلـقـیـنم شود ذکر مـناسب یاحسین

اربعین جامانده‌ام هم از نجف هم کربلا            زائرت را یاد کن بین مـواکب یا حسین

پـرچـم انا فـتـحـنـا را زدی بـر آسـمـان            گرچه رفتی روی نیزه؛ دیر راهب یا حسین

گفت زینب من کجا و کوچه و بازار شام            قدکمان شد بعد تو اُمُّ المصائب یا حسین

سنگ خوردی روی نیزه، خون به پیشانی نشست            روبروی قبله چرخیدی نماز من شکست